DROGA DO ŚWIĘTOŚCI

27 kwietnia 2014 r. w niedzielę Miłosierdzia Bożego świętymi zostaną ogłoszeni Jan XXIII i Jan Paweł II. Na ten wielki moment naród polski czekał od chwili śmierci papieża Polaka, tj. od 2 kwietnia 2005 r. Jan Paweł II był niezwykłym człowiekiem, którego pokochał cały świat za to jakim był, a był duchowym autorytetem, przyjacielem człowieka, niestrudzonym pielgrzymem, świadkiem ewangelii, duszpasterzem młodzieży, dawcą wolności, znawcą kultury, mistrzem słowa, aktorem, miłośnikiem sztuki, apostołem miłosierdzia, człowiekiem modlitwy, ulubieńcem mediów, nauczycielem umierania, świętym. Podczas swojego wyjątkowego w dziejach papiestwa pontyfikatu wielokrotnie odwiedzał Polskę. Miliony Polaków słuchało Ojca Świętego, uczestnicząc we mszach świętych, miliony ustawiało się na trasie przejazdu papieskiego orszaku. Ciepły, charyzmatyczny pozdrawiał wszystkich z ojcowską czułością. Wzruszenie i łzy wywoływały usłyszane słowa. Słowa, które zmieniały ludzi, Polskę i świat. Na trasie pielgrzymek papieskich było także Podkarpacie. Mieszkańcy naszych parafii licznie brali udział w spotkaniach z Ojcem Świętym. Włączali się w oprawę mszy świętych. W najbliższą niedzielę śledzić będziemy uroczystości w Watykanie. Na znak łączności i wdzięczności za fakt ogłoszenia świętym Jana Pawła II budynki szkół, urzędów, a także okna domów przystrojone zostaną flagami papieskimi i biało – czerwonymi. Warto podkreślić, że Zespół Szkół w Gorzycach przyjął imię Jana Pawła II, tym samym czyniąc Patronem i wzorem do naśladowania osobę  Ojca Św. 28 kwietnia odbędą się w szkole uroczystości uczczenia kanonizacji Patrona.  

W tak ważnym dla wszystkich Polaków momencie przypominamy  historię kolejnych podróży Ojca Świętego: 

Pierwsza pielgrzymka, 2-10 czerwca 1979                

„GAUDE MATER POLONIA” .Pierwsza pielgrzymka Jana Pawła II do Polski miała miejsce 2-10 VI 1979 r. Jej celem było uczczenie św. Stanisława, Biskupa i Męczennika, jednego z głównych patronów Polski w 1000. rocznicę jego śmierci. Papieża witał prymas Polski Stefan Kardynał Wyszyński. Papież nawiedził: Warszawę, Gębarzewo, Gniezno, Jasną Górę, Częstochowę, Kraków, Kalwarię Zebrzydowską, Wadowice, Oświęcim, Brzezinkę, Nowy Targ, Mogiłę, Nową Hutę. Ojciec Święty na Jasnej Górze dokonał aktu oddania Matce Bożej Kościoła w Polsce i na świecie, w Krakowie ukoronował obraz Matki Bożej z Makowa Podhalańskiego i dokonał zamknięcia Synodu Duszpasterskiego Archidiecezji Krakowskiej. Były to wielkie dni dla całego narodu.

„Wołam ja, syn polskiej ziemi, a zarazem ja, Jan Paweł II, papież, wołam z wami wszystkimi: Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój! I odmieni oblicze ziemi. Tej ziemi!”.

Druga pielgrzymka, 16-19 czerwca 1983

„POKÓJ TOBIE POLSKO OJCZYZNO MOJA” .Druga pielgrzymka Jana Pawła II do Polski odbyła się w dniach 16-22 VI 1983 r. Miała na celu uczczenie 600-lecia obecności Maryi w obrazie jasnogórskim oraz dokonanie trzech beatyfikacji: bł. Urszuli Ledóchowskiej (1865-1939), założycielki szarych urszulanek; bł. Brata Alberta - Adama Chmielowskiego (1845-1916), opiekuna nędzarzy i bł. Rafała Kalinowskiego (1835-1907), sybiraka, karmelity bosego.

Jan Paweł II odwiedził: Warszawę, Niepokalanów, Częstochowę, Jasną Górę, Poznań, Katowice, Wrocław, Górę Świętej Anny, Kraków, Nową Hutę, Mistrzejowice. Głównym celem był udział Ojca Świętego w uroczystościach 600-lecia Jasnej Góry. Peregrynacja pasterska była „pielgrzymką nadziei”, bowiem w Polsce obowiązywał wtedy stan wojenny. Papież beatyfikował matkę Urszulę Ledóchowską, ojca Rafała Kalinowskiego i brata Alberta Chmielowskiego. W Warszawie oddał hołd śp. księdzu Stefanowi Kardynałowi Wyszyńskiemu, a w Niepokalanowie odwiedził celę zakonną św. Maksymiliana Kolbego. Na Jasnej Górze poświęcił korony dla słynących łaskami obrazów w: Lubaczowie, Brdowie, Stoczku Warmińskim, Zielenicach, oraz poświęcił obrazy z: Leżajska, Szczyrzyca, koronował figury z: Góry Iglicznej, Góry św. Anny, oraz obraz Matki Boskiej Opolskiej. 

Trzecia pielgrzymka, 8-14 czerwca 1987

„DO KOŃCA ICH UMIŁOWAŁ (J 13, 1)”.Trzecia pielgrzymka Jana Pawła II do Ojczyzny, która odbyła się 8-14 VI 1987 r., połączona była z II Krajowym Kongresem Eucharystycznym. Miały wówczas miejsce dwie beatyfikacje: bł. Karoliny Kózki (1898-1914), dziewicy i męczennicy i bł. Michała Kozala (1893-1943), biskupa i męczennika zamordowanego w Dachau.

Jan Paweł II odwiedził: Warszawę, Majdanek, Lublin, Tarnów, Kraków, Szczecin, Gdynię, Gdańsk, Częstochowę, Jasną Górę, Łódź i ponownie Warszawę. Beatyfikował Karolinę Kózkównę i biskupa Michała Kozala. Przed odlotem spotkał się z Lechem Wałęsą oraz przedstawicielami Rady Państwa i rządu. To właśnie podczas tej pielgrzymki odbyło się pamiętne spotkanie z młodzieżą na „Westerplatte”, gdzie Ojciec Święty wypowiedział znamienne słowa:

„Każdy znajduje w życiu jakieś swoje Westerplatte. Jakiś wymiar zadań, które musi podjąć i wypełnić. Jaką słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć. Jakiś obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić, nie można zdezerterować. Wreszcie jakiś porządek prawd i wartości, które trzeba utrzymać i obronić w sobie i wokół siebie. Tak, obronić - dla siebie i dla innych”.

W 1984 roku ksiądz Jerzy Popiełuszko zginął z rąk oficerów SB. W 1985 roku szef KPZR Michaił Gorbaczow rozpoczął „pieriestrojkę” w ZSRR, ale blok radziecki zdradzał wyraźne oznaki kryzysu. W maju 1985 roku Papież ogłosił encyklikę „Slavorum Apostoli” na milenium apostolatu Cyryla i Metodego wśród Słowian, w listopadzie odbył się synod Kościoła obrządku bizantyjsko-słowiańskiego, zakazanego w bloku radzieckim.

Czwarta pielgrzymka, 1-9 czerwca 1991

„BOGU DZIĘKUJCIE, DUCHA NIE GAŚCIE (1 Tes 5, 18-19)” .Czwarta pielgrzymka Ojca Świętego do Polski odbyła się w dwóch etapach (1-9 VI oraz 13-16 VIII 1991). Ojciec Święty ukazał narodowi polskiemu drogę do prawdziwej wolności. Na Jasnej Górze Jan Paweł II przewodniczył obchodom VI Światowego Dnia Młodzieży. Podczas tej pielgrzymki Ojciec Święty dokonał beatyfikacji: bł. Józefa Pelczara (1842-1924), biskupa przemyskiego; bł. Bolesławę Lament (1842-1924), zakonnicę; bł. Rafała Chylińskiego (1690-1741), franciszkanina; bł. Anielę Salawę (1881-1922), mistyczkę.

Czwartą podróż Jan Paweł II odbył do wolnej już Rzeczypospolitej. Ojca Świętego witali „solidarnościowi” prezydent Lech Wałęsa i premier Jan Krzysztof Bielecki. Witał go także nuncjusz; w 1989 roku przywrócone zostały stosunki dyplomatyczne między Polską i Watykanem. 

W 1991 roku Papież dwukrotnie przyjeżdżał do Polski. W pierwszej części wizyty, w czerwcu, Jan Paweł II odwiedził 12 miast. Nauczanie oparł na Dekalogu; były to - mówiono - „wielkie narodowe rekolekcje” na progu wolności. 

Powtórnie Papież przyjechał w sierpniu na Światowy Dzień Młodzieży na Jasnej Górze. Z trzeciej, prywatnej części wizyty, w której chciał kilka dni spędzić na wypoczynku w Zakopanem i Tatrach, Jan Paweł II, głęboko dotknięty małodusznymi, zadawanymi przez niechętną mu część środków masowego przekazu pytaniami „ile to będzie kosztować?”, zrezygnował; odwiedził tylko Kraków i rodzinne Wadowice.                                                                                                                                 Podczas tej pielgrzymki do Ojczyzny Papież przebywał w: Warszawie, Rzeszowie, Przemyślu, Lubaczowie, Kielcach, Radomiu, Łomży, Białymstoku, Olsztynie Włocławku, Płocku. W Rzeszowie beatyfikował Sługę Bożego biskupa Sebastiana Pelczara, a w Przemyślu nawiedził kocioł greko-katolicki. W Radomiu odprawił Mszę św. dla robotników, a w Łomży dla rolników i spotkał się z Litwinami. Do Białegostoku pojechał, aby m.in. odbyć modlitewne spotkanie ekumeniczne z braćmi prawosławnymi. W Warszawie Jan Paweł II spotkał się z prymasem Polski kardynałem Józefem Glempem, z władzami państwowymi III Rzeczypospolitej, korpusem dyplomatycznym, oraz w Teatrze Wielkim ze światem kultury. Celebrował Mszę św. w setną rocznicę encykliki Leona XIII Rerum Novarum i beatyfikował Sługę Bożego, Rafała Chylińskiego, franciszkanina. Tego samego roku pielgrzymkę apostolską Jan Paweł II odbył ponownie do Ojczyzny. W dniu 14 sierpnia 1991 roku konsekrował w Wadowicach kościół pod wezwaniem św. Piotra Apostoła. Świątynia jest wotum wdzięczności za ocalenie Jana Pawła II w zamachu 13 maja 1981 roku. Papież dokonał także koronacji figury Matki Bożej Fatimskiej, która jest darem biskupa Leirii z Fatimy. Statua stoi obok wielkiego ołtarza i jest obiektem kultu wiernych nie tylko z Wadowic, ale również z całej Polski Południowej. Sanktuarium nawiedzają pielgrzymki, by wziąć udział w nabożeństwach i procesjach w dniu 13-go każdego miesiąca, od maja do października każdego roku. Tego samego dnia z Wadowic udał się na Jasną Górę, gdzie wziął udział w VI Światowym Dniu Młodzieży.                                                                                                                                            

Piąta pielgrzymka, 22 maja 1995

Piąta nieoficjalna jednodniowa wizyta Jana Pawła II w Skoczowie, 22 V 1995 r. łączyła się z kanonizacją w Ołomuńcu (Czechy) bł. Jana Sarkandra męczennika.

Ojciec Święty przybył do Polski 22 maja nazajutrz po kanonizacji w Ołomuńcu na Morawach Jana Sarkandra, kapłana i męczennika, który urodził się w Skoczowie, na terenie obecnej diecezji bielsko-żywieckiej, i spędził tam pierwsze lata swego ofiarnego życia. Pobyt następcy św. Piotra na ziemi rodzinnej trwał zaledwie parę godzin, ale poruszył głęboko serca Polaków. Do Skoczowa ściągnęły tego dnia setki tysięcy pielgrzymów ze wszystkich diecezji kraju. Pozostali śledzili to, co mówił i czynił Papież, za pośrednictwem radia i telewizji, które bezpośrednio transmitowało najważniejsze etapy jego pielgrzymowania.

Punktem kulminacyjnym pielgrzymki była Msza św. na wzgórzu „Kaplicówka” w Skoczowie, którą Jan Paweł II odprawił w rodzinnej miejscowości św. Jana Sarkandra kapłana i męczennika. Na zakończenie Mszy św. odprawionej na wzgórzu „Kaplicówka” w Skoczowie Jan Paweł II odmówił z wiernymi modlitwę maryjną okresu wielkanocnego „Regina caeli”, którą poprzedził rozważaniem. Po Mszy św. w Skoczowie Ojciec Święty udał się do Bielska-Białej, gdzie w rezydencji biskupiej spotkał się z prezydentem Lechem Wałęsą i premierem Józefem Oleksym.                                    

Szósta pielgrzymka, 31 maja-5 czerwca 1997

„CHRYSTUS WCZORAJ, DZIŚ I NA WIEKI (Hbr 13, 8)” 

Szósta Pielgrzymka Jana Pawła II do Polski, która miała miejsce w dniach 31 V-10 VI 1997 r. związana była z XLVI Międzynarodowym Kongresem Eucharystycznym, który odbył się we Wrocławiu; podczas tej pielgrzymki Jan Paweł II dokonał kanonizacji bł. Jadwigi Andegaweńskiej (1374-1399), królowej oraz bł. Jana z Dukli (1484), bernardyna. Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny, któremu na zakończenie przewodniczył Ojciec Święty, odbywał się w dniach od 25 maja do 1 czerwca 1997 roku we Wrocławiu i miał jako myśl przewodnią dwa słowa: „Eucharystia i wolność”. Słowa te, tak bardzo brzemienne w treść, stały się także papieskim przesłaniem, wyrażanym w homiliach czy innych przemówieniach Jana Pawia II podczas tej pielgrzymki do Polski.

Siódma pielgrzymka, 5-10 czerwca 1999

„BÓG JEST MIŁOŚCIĄ (1 J 4, 8)”.Pielgrzymka Ojca Świętego do Polski w 1999 roku przebiegała pod hasłem „Bóg jest miłością”. Stanowiła najdłuższą z dotychczasowych jego podróży apostolskich do ojczyzny. Rozpoczęta 5 czerwca przed południem zakończyła się 17 czerwca po południu.

Ojciec Święty odwiedził 21 miejscowości: Warszawę, Sandomierz, Zamość, Łowicz, Sosnowiec, Gliwice, Kraków, Wadowice, Jasną Górę, Stary Sącz.  Najwięcej czasu spędził w Warszawie, Krakowie i Licheniu, gdzie dwukrotnie nocował. Przewodniczył 11 Mszom św. z udziałem wiernych. Podczas Eucharystii w Warszawie, 13 czerwca, wyniósł na ołtarze m.in. 108 męczenników z czasów II wojny światowej, a 16 czerwca w Starym Sączu kanonizował bł. Kingę. Papież dwukrotnie spotykał się z grekokatolikami: w Siedlcach oraz w cerkwi bazylianów w Warszawie. Odbyły się także spotkania z przedstawicielami Kościołów chrześcijańskich i wspólnot religijnych, a 11 czerwca na Umschlagplatzu w Warszawie Ojciec Święty modlił się w intencji ofiar Holocaustu.

Ósma pielgrzymka, 16-19 sierpnia 2002

„BÓG BOGATY W MIŁOSIERDZIE” 

Po przylocie w piątek w sobotę, 17 sierpnia Ojciec Święty udał się do sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach. Drogę z Kurii Metropolitalnej do sanktuarium, liczącą ponad 12 km, Ojciec Święty przebył samochodem panoramicznym wraz z kard. Franciszkiem Macharskim i bpem Stanisławom Dziwiszem. Ulice, którymi przejeżdżał orszak papieski, były odświętnie udekorowane flagami biało-żółtymi, biało-czerwonymi i biało-niebieskimi. Okna wielu mieszkań zostały zamienione w małe ołtarzyki. Na szybach i parapetach widniały obrazy Chrystusa Miłosiernego, Matki Bożej Częstochowskiej, herby papieskie, portrety Ojca Świętego. W niedzielę, 18 sierpnia na krakowskich Błoniach Jan Paweł II odprawił Mszę św. dla ponad milionowej rzeszy wiernych, podczas której wygłosił homilię i dokonał beatyfikacji abp Zygmunta Szczęsnego Felińskiego (1822-1895), ks. Jana Balickiego (1869-1948), o. Jana Beyzyma SJ (1850-1912), s. Sancji Szymkowiak (1910-1942). Od wczesnych godzin porannych Błonia krakowskie wypełniały tłumy wiernych przybyłych z całej Polski a także spoza jej granic, zwłaszcza z Europy Wschodniej. 19 sierpnia 2002 r. Ojciec Święty wyjechał z Pałacu Arcybiskupiego w Krakowie do Kalwarii. Żegnali go biskupi i księża krakowscy, pracownicy Kurii, siostry sercanki z matką generalną Heleną Szczęsną Niemiec, rzesza ludzi zgromadzonych na ulicy Franciszkańskiej.