POWSTANIE LISTOPADOWE

Powstanie listopadowe wybuchło w nocy z 29 na 30 listopada 1830 r. Było narodowym zrywem przeciwko Rosji, która łamała przepis konstytucji Królestwa Polskiego. Ograniczanie praw konstytucyjnych stało się to bodźcem do tworzenia tajnych organizacji niepodległościowych, w które angażowało się głównie młode pokolenie. Powstanie wywołali spiskowcy Szkoły Podchorążych Piechoty z Warszawy kierowani przez Piotra Wysockiego. Opanowawszy Warszawę przekazali przywództwo przedstawicielom elit władzy. W grudniu dyktatorem powstania został gen. Józef Chłopicki. Naczelnymi wodzami byli jeszcze m.in. Michał Radziwiłł, Jan Skrzynecki i Henryk Dembiński. 25 stycznia 1831r. sejm zdetronizował cara Mikołaja I, powołał Rząd Narodowy. Było to wyzwaniem dla władz rosyjskich i początkiem regularnej wojny polsko-rosyjskiej. W trakcie powstania stoczono kilka słynnych bitew, m.in pod Ostrołęką, pod Stoczkiem, czy zwycięską bitwę pod Grochowem.

Powstanie listopadowe upadło 21 października 1831 r. Mimo poniesionych strat, miało ogromne znaczenie. Polscy żołnierze skutecznie stawiali czoła największej ówczesnej potędze. O jego klęsce przesądziło konserwatywne kierownictwo. Choć chłopi nie otrzymali ziemi, jednak jako żołnierze bili się bardzo ofiarnie. Powstańcy walczyli „o naszą i waszą wolność”. 

29 listopada w Wojsku Polskim obchodzony jest Dzień Podchorążego. Został on ustanowiony na pamiątkę wydarzeń nocy listopadowej.