Opieka nad starszą osobą

Często do pracowników GOPS zgłaszają się mieszkańcy naszej gminy którzy skarżą się na konflikty i różnorodne problemy związane z członkami rodziny, którzy reprezentują starsze pokolenie. Należy pamiętać, że opieka nad starszą osobą to również umiejętność rozmawiania, a przede wszystkim słuchania tego, co senior ma do powiedzenia. W kontaktach ze starszymi rodzicami, krewnymi często lekceważymy, traktujemy je jak dziecko, zadajemy zdawkowe pytania i nie słuchamy odpowiedzi. Nie zdajemy sobie sprawy, że ranimy ich uczucia.

Opieka nad osobą starszą to nie tylko zapewnienie jej komfortu fizycznego, ale również psychicznego. Czasem jednak rozmowa może zrobić więcej, niż tona leków. Przy czym tak naprawdę liczy się jakość kontaktów a nie ich częstotliwość.
Jeśli wpadasz lub dzwonisz do rodziców nawet każdego dnia, a nie masz czasu na rozmowę lub mówisz głównie o własnych kłopotach, to tak jakby w ogóle cię tam nie było. A przecież kochasz rodziców, troszczysz się o nich... Okaż im to również podczas rozmowy. Jak to zrobić?

• znajdź czas na rozmowę

Jeżeli rodzice nie wymagają stałej opieki, wystarczy, że odwiedzisz ich raz na dwa-trzy tygodnie, ale niech to będzie czas tylko dla was.

•  okaż zrozumienie dla lęków

Starość często naszpikowana jest obawą o przyszłość i stan zdrowia. To naturalne. Zapewnij rodzica, że zawsze może na ciebie liczyć i gdyby się rozchorował, zaopiekujesz się nim.

• słuchaj cierpliwie

Seniorzy nie zawsze z łatwością formułują swoje myśli. Trudniej dogadać się z nimi w pół zdania, potrzeba cierpliwości. Pozwól, aby się wypowiedzieli. Jeśli nawet drobne sprawy dla nich urastają do rangi problemu, postaraj się to zrozumieć. Doradź, zaproponuj pomoc, ale nigdy nie mów - przesadzasz, to nie jest ważne, wydaje ci się. Nie komentuj tego, co mówi senior, po prostu słuchaj, bo on tego najbardziej potrzebuje. Nawet gdy perypetie psa sąsiadów wcale cię nie obchodzą, nie okazuj tego. Wręcz przeciwnie, zachęcaj do opowiadania. Pozwól rodzicowi się wygadać, by nie czuł się samotny.

•  nie pouczaj

Okazywanie zniecierpliwienia, pouczanie, karcenie słowem, wytykanie błędów uraża godność starszego człowieka. Nie decyduj za rodziców, że mają to czy to zrobić bądź kupić. Możesz doradzić, ale decyzja powinna należeć do nich. Każdy, niezależnie od wieku, potrzebuje dowartościowania, poczucia, że coś wie i umie. Wykorzystaj to, pytaj, aby dać rodzicom satysfakcję, że chętnie czerpiesz z ich doświadczenia.

• pytaj

Starsi ludzie często chowają się za murem milczenia, chcą jak najdłużej zachować samodzielność i nie przyznają się do wielu dolegliwości. Ale pytaj nie tylko po to, aby mieć wiedzę o samopoczuciu i potrzebach rodzica, także po to, aby poczuł twoje prawdziwe zainteresowanie.